Granie w counter strike nie jest takie proste na jakie wygląda.

[Ryback]

 

Jednym z powodów jest genealogia i długowieczność CS`a. Pierwsze wydanie gry w 1999 roku oznacza, że niektórzy gracze mają dziś ponad 20 lat doświadczenia przewagi nad kimś, kto zaczyna np. w 2020 roku. Już sama myśl o tym może być (i słusznie) zniechęcająca dla graczy. Nawet biorąc pod uwagę samego CS:GO, który wyszedł w 2012, daje nowym graczom 8 lat straty.

 

Potrzeba komunikacji i współpracy w CS:GO jeszcze bardziej podkreśla różnice pokoleń podczas konkretnej rozgrywki.

 

Gracze z setkami godzin spędzonych na grze mogą być dobrani z kimś kto pierwszy raz w życiu włącza komputer, a gracze z 20-letnim doświadczeniem mogą bardzo łatwo zorientować się, że mają „n00ba” w teamie i nie zawahają się o tym wspomnieć.

Nikt nie chce wysłuchiwać bluzgów tylko za to, że nie gra w grę na tyle długo co inni i bardzo trudno jest angażować się w społeczność CS:GO tylko po to by czytać o sobie epitety i nie móc z tym nic zrobić.

 

 

Prostota CS:GO to błogosławieństwo dla widzów, ale przekleństwo dla nowych graczy. Totalna zależność od poziomu umiejętności mechaniczno-manualnych daje wspaniałe widowisko, ale podnosi poprzeczkę bardzo wysoko. Widzowie mogą podziwiać jakiegoś GeT_RighT`a czy f0rest`a jak wykręca poczwórne kille myśląc, że też tak mogą, ale bez tych tysięcy godzin spędzonych na żmudnych treningach aima i poruszania się po mapie, pozostanie to dla nich marzeniem. Tworzy to dla graczy irytującą barierę bo jakkolwiek wygląda to na łatwe gdy się ogląda zawodowców, tak kryją się za tym niezliczone pokłady czasu włożonego w trening.

 

Właśnie na tym polega fundamentalny paradoks CS:GO, że przyciąga nowych graczy i przykuwa wysokimi standardami. Dokładnie te same standardy czynią CS:GO prominentną dyscypliną esportu już przez ponad dwie dekady. CS:GO ciągle nie ma bezpośredniej konkurencji na tym polu bo żaden FPS nie ma na tyle śmiałości aby narzucić surową dyscyplinę na własnych graczy dla samej możliwości współzawodnictwa.

 

Proste zasady; trudne wykonanie.

 

Pomimo wysokiego poziomu trudności CS:GO ciągle pozostaje tak atrakcyjny dla graczy, bo od zawsze zasady pozostają jednakowo proste: musisz tylko biegać po mapie i strzelać do wroga, przecież to takie łatwe. Tymczasem na przykład gry z gatunku bijatyki mają całe listy specjalnych ciosów i kombinacji, których gracz musi się najpierw nauczyć, tyle różnych cech i zdolności postaci. Gry karciane w których wymagana jest znajomość nawet setek różnych kart i zestawień to kolejny dobry przykład. Ogrom rozmaitości skutecznie odstrasza potencjalnych graczy, zwłaszcza gdy wiele gier co jakiś czas ewoluuje i wprowadza ciągłe zmiany mechaniki, nowe postacie, itemy itd.

Counter Strike z zasady zawsze jest ten sam; wymagający przez ponad 20 lat i wygląda jakby chciał takim pozostać.

 

A Wy za co kochacie lub nienawidzicie CS:GO?